Zaterdag 21 januari 2006, 11:57
Het meest foute wiskundeboek dat ik ooit onder ogen heb gekregen is zonder twijfel Pizza And Calculus van Cliford A. Pickover. De cover zegt eigenlijk alles: het archetype van een Italiaanse pizzabakker, die met een scheve smile van jewelste zijn pizzadeeg in de lucht gooit, waarbij deze een spectaculaire curve lijkt te beschrijven. Het boek slaagt erin om op een toffe, verhalende manier een inleiding in limieten, afgeleiden, integralen... te geven. De toon die het daarbij gebruikt is echter een romantisering van de wiskunde tot in het compleet absurde.
(...) The butterfly, floating at the height of her head, flashes various shades of blue and crimsom in the bright afternoon sunlight. At the edges of the membranous wings are little sparkles, as if the light were igniting tiny dust particles in the air.
"It's so beautiful," Fiona says as the butterfly drifts away into the distance.
I nod. "Let's try to evaluate another kind of limit, one in which we observe the behaviour of a function as x approaches infinitie." (...)
Verder: juwelen in de vorm van een integraalteken, politieagenten die op straat spontaan begint over Riemann-integralen... "As if we are characters in a book and the author is a little nuts.", zegt Fiona op een gegeven moment. Het komt aan als een hele opluchting dat de schrijver het tenminste zelf beseft. Wreed foute boel, deze Calculus And Pizza, maar wel tof leesvoer.
Een ander recent gekocht boek is Rampen In België van Christian Deglas. De inleiding slaagt er al in om bij het overzicht van de rampenplannen de kemel van het jaar te slaan: "FASE 14 (sic): (...) of een zware aanslag zoals die van 9 (sic!) september 2002 (sic!!) in de Verenigde Staten." Gelukkig is de rest van het boek beter afgewerkt. Er wordt verhaald over hondertal grote rampen uit de Belgische geschiedenis, sinds het einde van de 19de eeuw. Een aantal namen zijn alombekend: Marcinelle, Innovation, Heizel, Herald of Free Enterprise, airshow Oostende, Pecrot, Gellingen... Er komen echter ook een groot aantal vergeten catastrofes en buitenlandse rampen waarbij Belgen betrokken waren (Los Alfaques) aan bod. De teksten zijn aangrijpend geschreven, maar helaas soms nogal kort zijn om een volledig beeld te krijgen van de omstandigheden. Pluspunt zijn de vele foto's, en de originele invalshoek om te bekijken hoe de gedoemde locaties er anno 2005 uitzien en wat er nog aan de ramp herinnert. De echte uitschieter van het boek zijn echter de aangrijpende getuigenverslagen bij vele rampen. Rampen In België is over het geheel een boeiend en aangrijpend document, dat het lezen waard is.
Een heel ander boek over België is het fotoboek .be van de Nederlandse luchtfotograaf Karel Tomeï. Ruim 200 foto's bieden een verrassend perspectief op vele bekende en onbekende plaatsen in België. Dankzij Hullaballoo ben ik een liefhebber geworden van dit soort fotografie: foto's die een origineel perspectief bieden op zaken waar we normaal niet eens naar omkijken. Foto's die zaken vastleggen die gewoon zijn, zonder enige make-up of opzet om mooi te zijn. Daar slaagt .be ook uitstekend in: geen cliché-beelden van België, maar een uniek en boeiend perspectief op ons landje. Enkele kleine teleurstellingen zijn wel te overwinnen: het formaat van het boekje is, afgaande op de reclame in Knack, wel heel klein en Aarschot is blijkbaar niet meer waard dan een foto van een hoop gestapelde stenen... Maar voor de rest is dit fotoboekje absoluut het ontdekken waard!