Blog: Ronddraaiende schijfjes: maart

Maandag 1 mei 2006, 21:57

Omdat mijn lijst ronddraaiende schijfjes ondertussen veel te lang geworden is, heb ik hem maar arbitrair in tweeën gesplitst. De eerste helft wordt nu gepubliceerd onder de alsnog opgeviste noemer 'maart', een van de dagen wordt de andere helft voorgesteld als 'april'.

  • Crosby, Stills, Nash & Young - Déjà Vu (1970)

    De vier songschrijftalenten duwen elkaar op Déjà Vu naar een ongekend niveau. De nummers hebben een divers geluid, maar de geniale kwaliteit is een constante. Déjà Vu is een uniek en Tijdloos album. Nostalgie is niet mijn ding, maar zoals Déjà Vu, zó maken ze er tegenwoordig geen meer.

  • Anthony And The Johnsons - I Am A Bird Now (2005)

    Een correctie op mijn eindejaarslijstje is noodzakelijk, want I Am A Bird Now staat daar schandalig laag genoteerd. Ik heb immers zelden muziek gehoord die zo rechstreeks uit het hart gevloeid kwam. Of zoals Digg* het zegt: "De muzikale omlijsting bestaat in hoofdzaak uit verfijnd pianospel en sierlijke strijkers, maar de grote kracht van deze muziek is de betoverende stem van Antony. Wanneer Antony huiveringwekkend mooie vibrato’s bovenhaalt, is het alsof een scalpel ons hart openhaalt."

  • Paul Simon - Graceland (1986)

    De Zuid-Afrikaanse straatmuziek geeft een nieuwe impuls aan Paul Simon's carrière. Boeiende Zuid-Afrikaanse invloeden worden gemengd met Simons talent voor hoogstaande popsongs. Misschien legt de all time favorite-status die Graceland heeft, de lat een beetje te hoog, maar het gevoel zit alleszins perfect: "This is the powerfull pulsing of love in the vein."

  • Echo And The Bunnymen - Crocodiles (1980)

    Het debuutalbum van Echo And The Bunnymen brengt post-punk die perfect in de tijdsgeest van 1980 past. Crocodiles hangt tussen Joy Division en het vroege werk van R.E.M., maar kan niet helemaal zo'n sterke indruk maken als die referenties, al is dit zeker een degelijk debuut.

  • Arid - All Is Quiet Now (2002)

    Als we schreeuwende tienermeisjes als barometer nemen, gaat het uitstekend met de Belgische rock: Zornik, Stash... En daarvoor was er natuurlijk ook al Arid, met het verschil dat Jasper Steverlinck er wel in slaagt om ondanks alles ook nog goede muziek te maken. De aandacht verslapt soms bij het beluisteren van All Is Quiet Now, maar het is dan ook geen album om op het puntje van de stoel te beluisteren, doch simpelweg aangename rockmuziek.

  • Pixies - Trompe Le Monde (1991)

    Trompe Le Monde bevat veel lekker rockende nummers als Alec Eiffel, U-Mass en de tandem Palace Of The Brince/Letter To Memphis. De magie van Surfer Rosa en Doolittle is echter ver te zoeken.

  • Editors - The Back Room (2005)

    Hoewel dit het debuutalbum van de Britse band is, kennen ze hun vak perfect. Toch kunnen de Editors niet de vonk op mij overbrengen die ik wel voel bij gelijkaardige bands Interpol en recent We Are Scientist. Vraag me echter niet waarom: of het nu met de trieste ingetogenheid van Camera, of met de rake rock van Bullets is, op de consistente kwaliteit van The Back Room kan niets afgedongen worden.

  • Eels - Daisies Of The Galaxy (2000)

    Eels verkeert in een heerlijk vrolijke bui zonder de emotionele schoonheid van de songs uit het oog te verliezen. In de woorden van E himself: "If 'Electro-Shock Blues' was the phone call in the middle of the night that the world doesn't want to answer, then 'Daisies of the Galaxy' is the hotel-wake-up call that says your lovely breakfast is ready."

Icons from Flaticon.