Dinsdag 22 augustus 2006, 20:03
Op het International Congress of Mathematicians in Madrid werden vandaag vier Fields Medals uitgereikt. Elke vier jaar worden maximaal vier Field Medals uitgereikt aan wiskundigen van ten hoogste 40 jaar oud. Deze prijs is de meest presigieuze beloning voor wiskundigen en wordt wel eens de officieuze Nobelprijs voor wiskunde genoemd.
Op de site van de ICM 2006 staat informatie over de vier Fields Medal-winnaars van 2006 (al zeggen de onderwerpen waarmee zij bezig zijn mij ook niet zo veel).
De laureaat die met afstand het meest in de schijnwerpers staat, is ironisch genoeg de meest mediaschuwe van de vier: de Rus Grigori Perelman. (Citaat: "I do not think anything that I say can be of the slightest public interest. Newspapers should be more discerning over who they write about. They should have more taste. As far as I am concerned, I can't offer anything for their readers.") Dat gaat zelf zo ver dat Perelman zijn Fields Medal geweigerd heeft (waarschijnlijk vooral uit wereldvreemdheid, en niet uit onvrede met de International Mathematical Union die de prijs uitrijkt). Extreem is deze figuur zeker, maar geniaal ook. In 2002 gaf Perelman (in ruwe lijnen) een bewijs voor het Vermoeden van Poincaré, een bewijs dat de afgelopen jaren werd uitgewerkt, en dat door de wiskundige wereld steeds meer als correct wordt geaccepteerd. Het Vermoeden van Poincaré, een berucht probleem uit de topologie en een van de zeven Millennium Problems.
Grigori Perelman heeft overigens een International Mathematical Olympiad-verleden, als perfecte scorer in 1982. Ook een van de vier andere Fields Medallisten, Terence Tao, staat in de IMO-geschiedenis als jongste deelnemer met goud ooit (in 1988, met net geen 13 jaar oud).
Dat herinnert me eraan dat ik nog niets geschreven heb over de IMO 2006, die plaatsvond in Slovenië. Ik volgde het evenement natuurlijk met nostalgie, na mijn deelname vorig jaar. Maar ik ken ook de Vlaamse deelnemers van dit jaar goed, en ben via Q-E-D nog sterk betrokken bij het hele gebeuren. Hoewel de algemene resultaten van België dit jaar best in orde zijn, waren sommige individuele scores wel tegengevallen: Guolong (vorig jaar zilver, nu eervolle vermelding) en François (zoals vorig jaar brons) hadden op meer gehoopt. Verder behaalden Arne, Yves en Numa elk een eervolle vermelding. Enkel Jan moest met 'lege handen' naar huis, maar als vijfdejaars krijgt hij volgend jaar misschien nog een kans op meer. Voor de deelnemers was het alvast een even positieve ervaring als mijn Mexicaans avontuur vorig jaar. En ikzelf blijf, met een beetje nostalgie, maar vooral met groot plezier betrokken bij de wiskunde olympiades.