Zaterdag 14 november 2009, 15:15
De banken in Engeland, het is me een zootje, en dan heb ik het niets eens over de financiële crisis.
Vorig jaar in Cambridge heb ik een rekening geopend bij Barclays. Daar werd ik in eerste instantie ontvangen door een erg enthousiaste kerel die zelf twee woordjes Nederlands uit zijn mouw toverde. Achter het lachend gezicht zaten echter weinig hersenen, want wanneer ik later op de afspraak kwam om mijn rekening op te zetten, bleek zowat elk kleinste bitje informatie dat hij mij gegeven had, volledig fout of niet op mij van toepassing te zijn. Zo had hij mij een boekje gegeven met alle mogelijke types van rekeningen, maar uiteindelijk kwam ik als internationale student enkel in aanmerking voor een nietig basispakket. Daarbij kreeg ik enkel een kaart om geld uit de muur te halen, maar die in de winkel niet eens als betaalkaart kon dienen. Er was nog één andere optie, maar daarbij zou ik maandelijks vijf pond moeten afstaan aan de bank, dus dacht ik me wel te redden met het basispakket. Ik moest immers enkel cheques kunnen incasseren, rekeningen van Darwin College kunnen betalen en geld uit België kunnen importeren. En maar goed dat ik niet voor de andere optie ging, want bij verschillende andere studenten die dat wel deden, duurde het verschillende maanden voor hun rekening actief en in orde was.
Nu kreeg ik een tot twee keer in de maand een rekening van Darwin College, die met cheque of overschrijving betaald moest worden. Nu had ik al zeker geen eigen chequeboek, dus moest ik een overschrijving opzetten. De enige mogelijkheid die ik daartoe had, was naar het bankloket gaan, een identiteitscontrole doorstaan, wachten tot de bankbediende alles had ingegeven en dat nog eens zelf dubbelchecken en goedkeuren. Dat proces duurde gemiddeld zeker een minuut of vijf. Dus dacht ik, laat me toch nog maar eens nakijken of ik echt niet voor gratis internetbanking in aanmerking kom, zoals de Britse studenten. Nu verspeel ik immers tijd door steeds naar de bank te gaan en aan te schuiven, en de bankbedienden besteden hun duurbetaalde werkuren aan betalingen die ik evengoed zelf zou kunnen doen. Maar zo slim zijn ze bij Barclays hoegenaamd niet. Het ging eerst nochtans goed, volgens twee verschillende personen (onder wie diezelfde lachende idioot waar ik het eerder over had) was het perfect mogelijk om mij internetbanking aan te bieden en aldus maakte ik een afspraak om mijn account up te graden. Maar daar stootte ik meteen op een onverbiddelijk нет en stond ik meteen weer zonder resultaat buiten.
Blijkbaar laten de managers van Barclays zich omringen door een dubbele laag van volslagen incompetente idioten, die je van hot naar her sturen (Cambridge heeft drie Barclays-filialen in het centrum, en ze kunnen je altijd beter helpen in een van de andere). Als je dan uiteindelijk bij iemand komt die ergens voor bevoegd is, zegt die doodleuk dat alles wat je eerder verteld werd leugens zijn, en ben je onderworpen aan wat volgens zijn willekeur dan wel mogelijk is. En dat is niet veel meestal.
Anyway, na een jaar waarin mijn domme overschrijvingen Barclays toch al snel een 30-tal pond aan manuren kostten, besloot ik om mijn rekening bij Barclays maar te sluiten. Ik Leeds zou ik toch een rekening met meer mogelijkheden nodig hebben en die kon ik evengoed bij een andere bank, met hopelijk een betere service, openen. Ik dus naar het Sidney Street filiaal, doorverwezen naar Market Square, en nog eens doorverwezen naar Bennett Street. Daar weet men mij te overtuigen dat het eenvoudiger is om gewoon het adres te wijzigen, en dat het geen probleem is om voor de zomer mijn Belgisch thuisadres te gebruiken. Fair enough. Of ik even wil gaan zitten, binnen enkele minuten zou iemand dat voor mij kunnen doen. Vijf minuten. Tien minuten. Twintig minuten. Dertig minuten, en ik ga eens reclameren. Oh, verontschuldiging, als ik nog een kwartiertje wacht dan komt er iemand terug uit lunchpauze om mij te helpen. Maar om het adres te wijzigen kan ik ook gewoon een brief schrijven. Verdorie, had dat dan toch meteen gezegd. Ik pak mijn biezen, schrijf een veel te propere brief en that's that.
That's that? In your dreams. Ik ben intussen in Leeds aangekomen en een nieuwe rekening bij Abbey-soon-to-become-Santander is al aangevraagd. Maar om de eerste maand huur te betalen, wil ik nog even gebruik maken van de oude Barclays-rekening. Ik schrijf wat geld over vanuit België en wil op de bankautomaat controleren of dat al aangekomen is. Mijn kaart werkt echter plots niet meer. Ik ga naar het loket en men vertelt mij dat ik een maand geleden al een nieuwe kaart zou moeten ontvangen hebben op mijn thuisadres. Mijn Belgisch thuisadres? Neen, Cambridge!
Gelukkig was deze loketbediende voor de verandering wel behulpzaam en ik een recordtijd was mijn adres gewijzigd naar mijn Leeds-adres, een nieuwe bankkaart aangevraagd en de huur betaald.
Inmiddels is mijn Barclays rekening volledig afgesloten en ben ik overgeschakeld op Abbey. Daar betaal ik nu 5 pond per maand, maar heb ik een echter betaalkaart (waarmee ik ook online kan betalen) en internetbanking. Ook Abbey heeft echter zijn Kafkaiaanse trekjes. Zo probeerde ik met internetbanking een overschrijving te doen. Dat leek allemaal heel proper te lopen inclusief een bevestiging van de aangevraagde overschrijving. Geen penny die echter van mijn saldo verdwijnt. Ik bel de helplijn op, maar daar moet ik zoveel inleidende vragen doorstaan, dat mijn beltegoed op is voor men mij echt kan helpen... Ik dan maar weer naar het bankloket waar men de overschrijving als vanouds voor mij doet. Ruim een week later brengt te postbode een brief (!) van Abbey, waarin men droogjes meedeelt dat ik met mijn pakket geen online overschrijvingen kan doen. Men suggereert dat ik overschakel op een van twee andere accounttypes. Ik heb niet eens de moeite gedaan om na te gaan of die accounts voor mij als internationaal student wel beschikbaar zijn...