Vrijdag 19 juni 2009, 21:34
Mijn jaar in Cambridge (aan het slimste departement van al) is bij deze met groot succes afgerond. Gisterenochtend werden we geproclameerd in het Senate House, en achter mijn naam kwam een "with distinction"! Distinction is het best mogelijke resultaat (boven merit, pass en fail) en de graad wordt aan circa 30% van de Part III studenten toegekend. Ik had, toen ik in het begin van dit jaar naar Cambridge kwam, niet durven hopen daarbij te zullen horen.
Daarom was het ook een geruststelling dat al voor de examens mijn plannen voor de volgende jaren in hun plooi vielen. De komende drie jaren blijf ik in Engeland, maar ik trek noordwaarts naar de University of Leeds. Daar zal ik doctoraatsstudies doen in wiskundige logica, met name berekenbaarheidstheorie, onder S. Barry Cooper en Andy Lewis. Ik wordt daarbij gefinancierd door een University Research Scholarship. Ik kijk er al erg naar uit. Eind september begin ik in Leeds, maar begin augustus ga ik ook al naar het Logic Colloquium in Sofia.
Sinds nieuwjaar heb ik vooral vakken in de wiskundige logica gevolgd. "Decision Problems in Group Theory" was een leuke introductie tot het woordprobleem voor groepen en gerelateerde zaken, gedoceerd door professor Glass, een werkelijke opa-figuur. "Set Theory and Logic" werd door Thomas Forster in een heel andere stijl gegeven. Het was een soort van topics in logic: bijna elke les een ander onderwerp, meestal volledig ongerelateerd aan het vorige. En elk onderwerp werd vrij oppervlakkig besproken, maar er werd wel van ons verwacht dat we op het examen de details konden geven. Gelukkig moesten we niet álle onderwerp kennen, maar konden we er naar eigen interesse een aantal uit selecteren. Verder heb ik ook P.T. Johnstone's lessen over "Topos Theory" gevolgd, een erg geavanceerd vervolg op het vak "Category Theory" in het eerste semester. Johnstone is zowat dé wereldauthoriteit in topos theorie en ook de auteur van verschillende referentiewerken (Sketches of an Elephant). "Topos Theory" was echter te moeilijk, te gevorderd voor mij om er examen van af te leggen. (We moesten gelukkig pas in mei opgeven van welke vakken we examen wilden doen.) Tot slot heb ik ook "Quantum Computation" gevolgd, mijn enige vak uit de theoretische fysica. Van classical computation weet ik erg veel, maar quantum computation was nieuw voor mij. Het vak is echter erg meegevallen, niet in het minst dankzij de enthousiaste en duidelijke uitleg van lesgever Tony Short. Met 94% was dit zelfs mijn beste resultaat.
De lessen waren al half maart gedaan. Ik ben dan twee weken naar België teruggekeerd, waar het vooral in Leuven en bij Wina een erg leuk wederzien met veel vrienden was. Maar sinds eind maart ben ik al nonstop in Cambridge. De eerste opdracht was het schrijven van een Part III essay, een soort van mini-thesis. Mijn essay heb ik onder prof. Johnstone geschreven over "Realizability Toposes". Het vak "Topos Theory" was dus te veel voor mij, maar het essay ging nog wel. :) En daarnaast moest ik studeren voor de examens. Alle leerstof van het hele jaar werd in juni geëxamineerd: zes examens op twaalf dagen. Voor wie in Leuven studeert lijkt dat een onmogelijk compact examenrooster. Maar in Cambridge heb je dus al in maart gedaan met de lessen, en ben je daarna vrijwel non-stop op een gevangenisregime aan het blokken. Als de examens er dan eindelijk zijn, kunnen ze niet snel genoeg voorbij komen.
Na mijn laatste examen, vorige week maandag, ben ik meteen uit Cambridge weggetrokken om een rondtrip in Zuid-Engeland te maken. Dat was exact wat ik nodig had: weg van alle stress in Cambridge, en niet meer denken aan de examens totdat de resultaten bekendgemaakt worden. De foto's en een verslag van mijn reis volgen binnenkort wel.
Reizen is echter niet de typische manier waarop een student in Cambridge het einde van zijn examens viert. De meeste studenten blijven in Cambridge voor een week vol gefeest, die koppig "May Week" wordt genoemd, ook al is het midden juni. In May Week organiseert vrijwel elk College een May Ball, of een gelijkaardig evenement. De May Balls zijn echter geen gewone feestjes. Je betaalt 100 pond of meer voor een ticket en moet in black tie of chique jurk verschijnen. Op de Balls heb je dan meestal gratis champagne, haute cuisine eten, professionele artiesten die optreden, vuurwerk en andere decadenties. De upper class kant van Cambridge, die meestal niet erg prominent aanwezig is, explodeert plots tijdens May Week.
Zelf ben ik niet eens op het Darwin College May Ball, dat momenteel plaatsvindt en met 80 pond voor een ticket erg goedkoop is. Ik weet uit Leuven dat het mogelijk is om schitterende feestjes op te zetten die amper een cent kosten. Vanuit dat standpunt gaan de May Balls er toch ver over. Maanden op voorhand honderd euro betalen voor een feestje, zonder te weten wat je voor je geld zult krijgen en of het wel leuk zal zijn? Neen dank u, ook al is het een uniek aspect aan Cambridge.
Ter illustratie: deze namiddag was er een afscheidsfeestje in de wiskundegebouwen, met gratis voedsel en drank. Niet chique zoals op de May Balls, maar wel lekkere aardbeien of stokbrood met kaas om te eten, en fruitsap of goedkope wijn om te drinken. Meer moet dat niet zijn, zou je zeggen. Maar wie 's avonds naar een May Ball ging, die was waarschijnlijk op geheelonthouding. Hij of zij wil immers waar zijn geld op het May Ball, en met zo'n dure tickets zorg je maar beter dat je nuchter op het Ball aankomt om dan volop toe te tasten... En ook op het May Ball zelf zal men zich (verrassend genoeg, en in tegenstelling tot het typische drinkgedrag van veel Britten) niet meteen lazarus zuipen, want met zo'n duur ticket wil men toch wel zeker het einde van het bal halen en pas daarna te pletter vallen. Oké, ik overdrijf nu wel een beetje. Maar het is wel duidelijk dat May Week iets is waar ik - en waarschijnlijk de meeste Belgische studenten - zich niet in thuis kunnen voelen.
Wie nog meer overdrijft over May Week dan ik, is Britse roddelpers, voor wie al dit natuurlijk een goudmijn is. De Daily Mail bericht echter niet in de eerste plaats over de May Balls, maar schreeuwt schandaal over het tuinfeest van een vrij marginale drinking society. En zelfs daarover zegt de eigenaar van het domein waar het feest plaatsvond, dat hij aangenaam verrast was door het goede en propere gedrag van de feestvierders... Maar als het verhaal via via bij Het Laatste Nieuws terechtkomt, dan spreekt men plots over "studentes die elkaar in bikini met gelatine bestrijden" als het hoogtepunt van de festiviteiten. Niet dus.
Cambridge is zeker eigenzinnig en die eigenzinnigheid kan vele vormen aannemen. Een straatveger met een erediploma? Geen probleem, meet Allan Bringham (uitgebreid portret). Maar Cambridge is absoluut een schitterende plaats om te studeren en ik kan erg tevreden op het afgelopen jaar terugblikken.