Donderdag 1 april 2010, 22:21
"Map Addict is a highly engaging and thoughtful, haphazard and personal, meander around maps and map-related arcana..." Sam Leith, Daily Mail
Zo'n bericht op de achterflap van een boek is natuurlijk volkomen nietszeggend; elk boek citeert eenzelfde lofzang. Het enige wat toch iets zegt over de kwaliteit van het betreffende boek, is uit welke bron men citeert. Zo is een complimentje in de New York Review heel wat meer waard dan een gunstige bespreking in Sun. Ook de Daily Mail staat nu niet meteen bekend voor haar culturele gesofistikeerdheid, maar toch kon ik niet weerstaan aan Mike Parkers Map Addict, puur vanwege het onderwerp. "If you like to check the map before a trip to B&Q [Hubo, zeg]; if you can sit and read a good map like others read Hello! [Dag Allemaal] or Heat [Flair], then this book is for you," luidt het in de inleiding. Dáár kan ik niet onderuit.
Natuurlijk is Mike Parker een Brit - geen ander land heeft zo'n rijk aanbod aan kaarten dan het Verenigd Koninkrijk, "ever since, in fact, we started needing maps in order to go and rough up bits of the rest of world and declare them to be ours." Natuurlijk is er de Ordnance Survey, die het Britse eiland voorziet van onbetwist de beste topografische kaarten ter wereld. Maar ook de Hereford Mappa Mundi, de Times Atlas of the World, Harry Beck's schematische kaart van de Londense Underground, Alfred Wainwrights Pictorial Guides to the Lakeland Fells en de London A-Z zijn allemaal iconen van de cartografie.
Map Addict trekt ook wel af en toe de weide wereld in. Mike Parker besteedt zelfs de volle drie pagina's aan Baarle, "Europe's wonkiest border". Maar redelijke vertrouwdheid met de Britse geografie is toch wel vereist om de auteur te volgen in zijn enthousiasme over Spurn Head, The Wash, de Winchester bypass, Dungeness en de Cerne Giant. Die laatste is overigens best wel het bekijken waard, lijkt mij. De komische phallusreus is al zeker sinds 1694 in de heuvel gekerft, want toen noteerde de plaatselijke koster de kost van drie shilling in zijn boekhouding "for repaireing of ye Giant". Helaas is Dorset nu niet meteen bij de deur, maar ik moet toch echt wel ooit eens tijd maken om de Cerne Giant in levende lijve te gaan aanschouwen.
Map Addict gaat soms een beetje vervelen, wanneer Mike Parker uitvoerig irrelevante persoonlijke belevenissen begint te verhalen, in een wat geforceerde stijl die getuigt van een obsessief gebruik van synoniemenwoordenboeken en zegswijzengidsen. Gelukkig staat het boek ook vol met interessante weetjes (wist je dat in de Middeleeuwen kaarten conventioneel met het oosten bovenaan werden gemaakt en dat het woord oriëntatie daarvan komt?) en met feiten die je voortdurend aansporen om meer informatie en afbeeldingen op internet te zoeken.
Daarbij is het bijzonder boeiend - zeg maar verslavend - dat kaarten van Ordnance Survey gratis op internet te bezichtigen zijn. OS heeft een eigen kaartviewer, maar ik gebruik liever streetmap.co.uk vanwege de slimme zoekfunctie en het grotere kaartvenster. Recent heeft OS ook een API voor hun kaarten gelanceerd: OS OpenSpace. Daarmee kan iedereen eigen applicaties creëren die gebruik maken van de OS topografische kaarten. Ikzelf kan daar meteen volop van gebruik maken, want ik ben verkozen tot de nieuwe web sec van de Leeds University Union Hiking Club. Mijn hoofd zit al vol plannen voor een interactieve database van wandelroutes en dergelijke. De digitale OS kaarten vullen alleszins een gat in de markt dat nog leeg gelaten werd door Google. Hoe heerlijk OS OpenSpace en de Google Maps API elkaar nu kunnen aanvullen, wordt perfect geïllustreerd door de applicatie Where's the path.
De rest van de wereld heeft niet zo'n goede digitale beschikbaarheid van z'n topografische kaarten, maar toch zijn er steeds meer geografische diensten die hun kaarten online beschikbaar stellen, ook het Nationaal Geografisch Instituut van België. Al die verschillende kaarten zijn echter meestal heel goed verstopt op het web. Hier een overzicht van wat ik kon vinden:
Opvallend afwezig in dit lijstje is Duitsland. Van Duitsland zijn er geen goede intregrale topografische kaarten te vinden op het internet, al zijn er wel enkele Bundesländer die hun steentje bijdragen, zoals Nordrhein-Westfalen, Rheinland-Pfalz en Bayern.
P.S.: Catracho in de kijker is Edgar Álvarez, een bliksemsnelle rechtsbuiten. Álvarez verhuisde in 2003 van Honduras naar de Italiaanse competitie. Momenteel staat hij met Bari tiende in de Serie A.