Fotografische autobiografie, deel 4
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7
Ondertussen ben ik ook volkomen aan het opgaan in de Vlaamse Wiskunde Olympiade. In 2003 was ik al finalist van de Junior-versie, en in 2005 krijg ik zowaar (samen met Maarten De Boeck en Guolong Li) een eerste prijs op de VWO! Hieronder neem ik trots de prijs in ontvangst van gastspreker Robbert Dijkgraaf, met op de achtergrond grote VWO-mijnheer Paul Igodt...
Het Nieuwsblad schrijft een mooi artikel over deze prestatie. Toevallig geeft Knack de volgende maand een nummer uit over 'jonge talenten' en ik word (at random tussen de drie VWO-winnaars) uitgekozen om er als wiskundegenie in te prijken. Nog steeds ontmoet ik mensen die mij kennen van dat kleine stukje in Knack. Opmerkelijk: zelfs een enstig magazine als Knack neemt mijn interview vluchtig af via te telefoon, maar stuurt wel een fotograaf langs om drieduizend foto's te nemen totdat het eindelijk goed is. Maar toegegeven, het resultaat is wel leuk...
Niet alleen win ik een eerste prijs op de Vlaamse Wiskunde Olympiade, ik word ook geselecteerd voor het Belgische team op de International Mathematical Olympiad van 2005 in Mérida, Mexico. Het contact met gelijkgestemde zielen van over de hele wereld is een heerlijke ervaring. Hieronder sta ik met de Mozambiquaanse Fénita bij de ruïnes van Dzibilchaltún.
Een ongenode gast op de IMO is Hurricane Emily. De zwaarste juli-orkaan ooit stormt op ons af, met veel spanning en opwinding tot gevolg. We mogen de cruciale nacht niet naar onze hotelkamers, maar moeten allen beschutting zoeken in de grote eetzaal van het hotel. Dat groeit spontaan uit tot een hurricane slumber party. Uiteindelijk wordt Emily plots veel zwakker en draait zij van Mérida weg. Alle opwinding was dus min of meer voor niets.
Op de slotceremonie krijg ik een mooie eervolle vermelding voor mijn perfecte oplossing van het zesde probleem. Met 8 op 42 punten sta ik 296-ste op 513 deelnemers. Samen met het Nederlanse team poseren we voor een groepsfoto...
